زمین
محلی که هیچ بنایی در آن احداث نشده باشد را زمین یا عرصه می‌گویند که انواع مختلفی دارد، از جمله زمین‌های موات، اوقافی، خصوصی یا عمومی. زمین از جهتی دیگر، کاربری‌های مختلفی دارد، مانند تجاری، مسکونی، زراعی. از دیگر ویژگی‌های آن این است که ممکن است طبق نوع محل ویژگی‌های مختلفی داشته باشد؛ یعنی در ارتفاعات و تپه‌گونه باشد، تخت و هموار باشد یا دارای پستی و بلندی باشد.
آپارتمان
به مجموعه‌ای از واحد‌های واقع در یک یا چند ساختمان که ورودی اصلی، راه پله، پارکینگ و حیاط مشترک با هم دارند آپارتمان می‌گوییم. بنا‌های آپارتمانی معمولاً در 2 طبقه و بالاتر از آن بنا شده و انواع مختلفی دارند، از جمله تجاری، مسکونی یا اداری. مطابق قانون تملک آپارتمان‌ها، ساکنین هر آپارتمان هم مالکیت اختصاصی و هم مالکیت مشاع دارند؛ یعنی به نسبت مساحت قسمت مختص خود، در زمینی که آپارتمان بر آن بنا شده است، با همسایگان مشترکاً سهیم هستند.
کلنگی
ملکی که قابل استفاده نبوده و نیازمند تخریب و نو‌سازی باشد، ملک کلنگی نامیده می‌شود. معمولاً سازه‌هایی دچار این وضعیت می‌شوند که در مناطق آب و هوایی غیر مساعد قرار دارند یا در ساخت آن‌ها از مصالح نا‌مرغوب استفاده شده است و این کیفیت پایین در ساخت و ساز موجب هدر رفت سرمایه ملی می‌شود.
یکی از مزیت‌های اقتصادی تخریب سازه‌های این چنینی، دریافت تسهیلات ویژه از مدیریت شهری و افزایش میانگین تراکم ساختمان‌ها در کلان شهر‌ها است که موجب می‌شود در برخی برهه‌های زمانی معامله ملک‌های کلنگی بر ساختمان‌های نوساز پیشی بگیرد.
ویلایی
ملک‌های جدا و مستقل از هم که عموماً یک یا دو خانوار در آن زندگی می‌کنند و حیاط یا فضای باز خصوصی دارند ملک ویلایی نامیده می‌شوند. از دیگر خصوصیات این نوع املاک تعداد طبقات آن‌ها است که به کم‌تر از دو می‌رسد.
صرف نظر از ویلاهای مجلل و متفاوت ساحلی که حتماً به چشمتان خورده است، ویلاهای مسکونی در بافت‌های شهری ویژگی‌های ظاهری به خصوصی دارند.
ملک‌های کلنگی که قابلیت سکونت دارند نیز ویلایی محسوب می‌شوند.
مستغلات
در حوزه املاک، به ملک‌هایی که به طور یکجا فروخته می‌شود یا رهن و اجاره داده می‌شود مستغلات می‌گوییم. این دست املاک به طور دربست مورد استفاده‌ی یک خانواده، تولیدی یا شرکت قرار می‌گیرند.
مجتمع مسکونی
از دیگر انواع ملک مجتمع‌های مسکونی هستند. امروزه با توجه به افزایش جمعیت، رشد قیمت مسکن و مزایای مجتمع‌نشینی، گرایش مردم به سکونت در مجتمع‌ها رو به فزونی است. مجتمع‌های مسکونی مجموعه‌ای از حداقل 20 واحد آپارتمانی هستند که تنها برای سکونت استفاده می‌شوند. از مزیت‌های این مجتمع‌ها میتوان به دارا بودن هیئت مدیره و در نتیجه برقراری نظم، برخورداری از امکانات به خصوص از جمله استخر، لابی، نگهبان، فضای سبز و … اشاره کرد.
ملک اداری
املاک اداری آپارتمان‌هایی هستند که با تأمین شرایط خاص، مجوز اداری داشته و در آن‌ها فعالیت اداری صورت می‌گیرد. رفت و آمد آن‌ها از داخل ملک صورت می‌پذیرد و می‌توانند در محل مربوطه تابلوی مخصوص به خود را نصب نمایند. از جمله این املاک میتوان به انواع مراکز اداری، آرایشگاه‌ها و آموزشگاه‌ها اشاره کرد که عمدتاً سند اداری دارند.
مجموعه‌ای از چند واحد اداری در یک مجتمع را مجتمع اداری می‌گوییم.
ملک تجاری
ملکی مشرف به خیابان که در آن امور تجاری انجام می‌شود را ملک تجاری می‌گویند. این نوع املاک از سازمان مربوطه، همچون شهرداری، مجوز تجاری داشته و سند آن‌ها سند ملک تجاری است؛ در نتیجه می‌توانند در محل، تابلوی تجاری خاص خود را نصب نمایند. البته اخذ مجوز تجاری شرایطی دارد که باید برآورده شود.
تفاوت املاک تجاری و اداری در این است که افراد می‌توانند در ملک تجاری خود مبادرت به فروش اجناس نمایند، اما در ملک اداری خیر. مجموعه‌ای از چند واحد تجاری یا مغازه در یک مجتمع را مجتمع تجاری یا پاساژ می‌گوییم.
مغازه
مغازه یک نوع ملک تجاری است و همان ویژگی‌ها را دارا است، با این تفاوت که یک ملک تجاری در طبقات قرار دارد و این امکان وجود دارد که ورودی مشاع داشته باشد، اما فضای داخل یک مغازه باید به طور کامل دیده شود و به صورت مستقل به فضای بیرون دسترسی داشته باشد.